Nakon turskih ratova Novi Sad nije imao ime dok nije postao slobodna kraljevska varoš 1748. godine. Do tada nazivali su ga Petrovaradinski šanac ili Racko selo odnosno Racki grad, što je predstavljao vojničko naselje koje pripada oblasti susednog gradskog zapovedništva. Raci je bilo jedno od imena za Srbe u Habzburškoj monarhiji, upravo zbog sećanja na njihovu staru, srednjovekovnu državu – Rašku.
Nakon što je Novi Sad dobio status slobodnog kraljevskog grada, koji je Novosađanima davao status plemstva na teritoriji, odnosno oslobađao ih je brojnih feudalnih pritisaka i stega, sami Novosađani nisu definisali kako bi novi grad trebao da nosi ime. Tada je carica Marija Terezija odlučila da naziv bude Neoplanta, jedan latinitet, koji je trebao za označava novu biljku, novi zasad.
Počeli su da prevode taj latinski naziv novog grada, pa su ga Mađari preveli na Ujvidek, Nemci kao Nojzac – što je značilo novo mesto, a Srbi onako kako je i danas – Novi Sad. Istoričari objašnjavaju da reč ,,sad“ u nazivu nije vremenska odrednica, nego skraćeno od sadnica.
Simboličan naziv Novi Sad odnosio se na teritoriju koja je bila opustošena ratovima, a kojoj je prestižni status omogućio novi život, brži razvoj i poletnu ekonomiju. Reč ,,novi“ živi i danas jer grad iznova doživljava ekspanziju i ostaje večno mlad.
Autor: Milica Šolaja
