Brankov most poznat je još i kao Most bratstva i jedinstva, jer se tako zvanično zvao za vreme socijalizma. Iako ga još poneko pamti i pod tim nazivom, ipak se niakada nije ustalio. Ljudi su ga zvali ili most na Savi ili most u ulici Branka Radičevića, po kojem kasnije dobija i ime.To je most koji premošćuje reku Savu i spaja Novi Beograd sa centrom Beograda. Drugi je most po značaju u Beogradu, dakle, prvi posle mosta Gazele. Otvoren je 1956. godine i dugačak je 261 metar.
Velika zabluda je da je most dobio ime po pesniku Branku Ćopiću. Narod povezuje Ćopićevo samoubistvo sa mosta 1984, sa imenom mosta. Most je dobio ime po Brankovoj ulici, a ulica nosi naziv po srpskom romantičarskom pesniku Branku Radičeviću. Radičević je jedan od sledbenika Vukove reforme srpskog jezika i uovdio je narodni srpski jezik u književnost.
Ostao je poznat, osim po Brankovom mostu, i po brojnim pesmama: Đački rastanak, Kad Mlidijah umreti, Ajduk, Cic itd.
Pesmu koju je on napisao, a sigurno je svi znamo, barem zbog Zdravka Čolića koji je odpevao tu pesmu, jeste pesma koju Branko posvetio Mini Karadžić, Vukovoj ćerki, jeste:
Pevam danju, pevam noću,
pevam sele, što god hoću;
I što hoću, to i mogu,
samo jedno još ne mogu:
Da zapevam glasovito,
glasovito, silovito,
da te dignem sa zemljice,
da te metnem međ’ zvezdice.
Kad si zvezda, sele moja,
da si među zvezdicama,
među svojim, sele moja,
milim sestricama.
Autor: Anđela Petrić
