Josif Rajačić je proglasio srpsku Vojvodinu na Trgu Branka Radićevića u Sremskim Karlovcima, koji se nalaze na obroncima Fruške Gore i desne obale Dunava na desetak kilometara udaljenosti od Novog Sada. Ovo gradić ima oko 9000 stanovnika.
1308. godine se pominje prvi put kao tvrđava pod nazivom Karo. Centar Karlovca je bogat arhitekturom i impozantnim građevinama, zato što je u ovom gradiću prošlo mnogo kultura, koje su ostavile nešto specifično. Svake godine ovaj grad poseti na hilljade turista.
Simbol Karlovaca je česma ”Četiri lava” podignuta je krajem XVIII u čast završetka vodovoda u Sremskim Karlovcima. Za izgradnju česme naročito se zalagao doktor Jovan Živković, ali sve zasluge prepisuju i mitropolitu Stefanu Stratimiroviću.
Crkva je u srpskom narodu imala naročiti značaj, pa tako i u Sremskim Karlovcima. U ovoj varošici je bilo sedište Eparhije. 1713. godine se iz manastira Krušedol Mitropolija preselila u Karlovce, ovde se i danas nalazi bogoslovska škola, koja se smatra jednim od simbola srpskog pravoslavlja.
Do izgradnje parijarškog dvora je došlo tek 1896. godine. Ovaj dvor je patrijarhova letnja rezidencija. Jedan deo njegove unutrašnjosti je preuređen u riznicu Muzeja srpske pravoslavne crkve, u kom su donete pravoslavne svetinje iz Bosne i Hrvatske, koje su razorene u ratu, verni rukopisi i najstarije štampane knjige. U interviju koji je vodila voditeljka kanala ”Srbija u kadru” sa svojim sagovornikom Darkom Paripovićem (vodič u riznici muzeja), se navodi da je jedan od najvažnijih eksponata muzeja felon, ogrtač ili crkvena odežda koja je pripadala crnogorskom vladiki Petru I Petroviću ,koji je zavladičen u XVIII veku u Sremskim Karlovcima. Jedna od pet najboljih kaljavih peći se nalazi na dvoru, kao i gornji delovi zidova, koji su presvučeni jagnjećom kožom. Trinest portreta mitropolita se nalazi na zidovima dvora navodi voditeljka .
Hram Svetom ocu Nikolaju je počet za zidanjem 1751. godine na mestu nekadašnjeg hrama, odlikuje ga barokna katedrala, netipična za pravoslavne crkve. Ima dva tornja, kupolu, imala je i malo kube, koje je posle druge velike obnove srušeno. 1761. godine vešta grupa slikara i pisaca zauzela se da oslika ikonostos i svodove.
Razgovor voditeljke sa sledećim sagovornikom, tačnije sagovornicom vodi nas u smeru najpoznatije obrazovne instutucije ”Karlovačke gimnazije”, koju je izdejstvovao Stegan Stratimirović od cara Leopolda II. Naime sagovornica Dragana Miljković (turistički vodič ) navodi da je ”želja svih mitropolita bila da osnuju visoke škole u Karlovcima, međutim to je bilo veoma teško jer austrijske vlasti nisu gledale blagonaklono na otvaranje škola u provinciji. Recimo, carica Marija Terezija smatrala da bi bilo veoma štetno po vojnički duh Srba, ukoliko bi Srbi bili obrazovani. I u tom smislu zabranila osnivanje škole van njenog vidokruga”. Dakle pomenuta gimnazija je osnovana krajem XVIII veka, ovo je Filološka gimnazija, koja se od drugih razlikuje po tome što se u njoj izučavaju jezici koji više nisu u upotrebi navodi voditeljka. U biblioteci,koja se nalazi u sklopu pomenute gimnazije imamo prvo izdanje Vukovog Rječnika pod nazivom ”Rječnik istolkovan njemačkim i latinskim riječima” 1814. godine, fototipsko izdanje Miroslavljevog Jevanđelja, Dositejev rad i tako dalje.
Branko Radičević je najviše donirao u poznatoj biblioteci, njegova statua se nalazi na Trgu, po njemu je i pomenuti Trg dobio ime. Njegovi zemni ostaci se nalaze na Stražilovu, gde se nalazi i njegov spomenik. Branko Radičević je bio pesnik i jedan od najistaknutijih predstavnika srpskog romantizma. Preminuo je u svojoj 29 godini života. Pesmu ”Pevam danju, pevam noću”, koju peva Zdravko Čolić, zapravo je napisao Branko Radičević. On je posvetio tu pesmu Mini Karadžić, ćerki Vuka Karadžića.
Stražilovo je danas jendo od najpoznatijih izletišta. Pored meštana, posećuju ga đaci osnovnih škola širom Srbije.
Kapela Gospe od Mira napravljena je kako voditeljka navodi na istorijski važnom mestu, gde je bila mala drvena baraka, koja se u vreme Bečkog rata nalazila ni na čijoj zemlji. Srbija je sa Osmanlijama ovde pregovarala o miru, jer su samo tako svi mogli biti zadovoljni. Formirana je sveta alijansa. ”Kapela ima četiri ulaza, koji podsećaju na one ulaze, koji su postojali u toj baraci u kojoj su vršeni pregovori. Ulaz turske delegacije, nalazi se iza oltara, a sa suprotne strane se nalazi ulaz svete alijanse, sa bočnih strana se nalaze ulazi za delegacije Engleske i Holandije, to su bile sile posmatrača, predstavnici koji su se trudili da sve prođe u miru” navodi Dragana. Zvona zvone svakog puta u isto vreme, jer se veruje da je upravo u to vreme potpisan Karlovački mir.
Izvor: Srbija u kadru
Priredila : Katarina Tomić
