DANAS JE ĐURĐIC, PRAZNIK POSVEĆEN SVETOM ĐORĐU

Sveti Đorđe, rođen je u uglednoj kapadokijskoj porodici u III veku. Pogubljen je u toku velkih progona hrićana koje je sprovodio car Dioklecijan. Kao hrišćanski velikomučenik, Sveti Đorđe, veoma je proslavljen u hrišćanskom svetu. Najčešće se slika kao mladić na konju koji kopljem probada aždaju. 

O Svetom Đorđu znamo više iz srednjovekovnih legendi, on je svetitelj iz III i IV veka.  U XII veku kada se mogu pratiti tragovi slikarstva on je osmišljen i prikazan kao svetitelj ratnik. Legenda o kapadokijskom vitezu jednako je popularna i kod pravoslavaca i kod katolika. Najpoznatija legenda o njemu je ona o ubistvu aždaje. U žitiju o Svetom Đorđu opisana su njegova stradanja od cara Dadijana. Naime, njegovo mučenje traje sedam godina, najpre ga biju, rastežu, sipaju slanu vodu na rane, otiru konjskom dlakom, zatim  mu obuvaju užarene gvozdene sandale, polažu kamen na njega itd. Ubijaju ga dva puta, ali uz pomoć molitvi Gospodu, Đorđe, se vraća u svet smrtnika. Kada je treći put u najvećim mukama umro, Isus Hristos, dolazi po njega i Sveti Đorđe dobija život večni jer se ni u mukama nije odrekao Hrista.

Svetog Đorđa – Đurđevdan, pravoslavni vernici, proslavljaju 6. maja. Na današnji dan, 16. novembra proslavlja se Đurđic, hrišćanski praznik je posvećen prenosu moštiju Svetog Đorđa i obnavljanje njegovog hrama u kom je položeno njegovo telo. Dakle ovaj svetac slavi se dva puta u godini. Za razliku od ikone koju u crkvi postavljaju 6. maja, gde je Sveti Đorđe na konju i probada kopljem aždaju, 16. novembra naslikan je kako stoji sa kopljem u ruci. Đurđic nije obeležen crvenim slovom u crkvenom kalendaru, ali se ne trebaju obavaljati neki veći kućni poslovi. Narodna verovanja nalažu da se na ovaj dan nikako ne smeju loviti vukovi jer se smatra da će lovca zadesiti velika nesreća koja će ga pratiti cele naredne godine. 

Autro: Anđela Petrić