Osman I je osnivač velike i moćne sile – Osmanskog carstva po kome je ono i dobilo ime.
Turski istoričari tvrde da su preci Osmana I pripadali plemenu Kaji Oguz koje je pred najezdom Mongola u 13. veku iz centralne Azije stiglo u Anadoliju, u seldžučki sultanat Rum. Stara predanja govore o tome kako se ovo pleme isticalo po hrabrosti, da su bili veoma vešti borci i da su se borili u prvim redovima seldžučke vojske. Tokom ratova, posebno se istakao Ertugrul, veliki borac za islam, koji je sa Halime Hatun dobio sina Osmana, 1258. godine u Sogutu.
Kako je rastao, Osman je delio očeve ambicije. Bio je vešt borac i proširivao je teritoriju na račun Istočnog rimskog carstva. Muslimani sa istoka su se useljavali u kuće hrišćana koji su ih napuštali, a crkve su pretvarali u džamije.
Osmansko carstvo se zvanično osamostalilo 1299. godine. Nakon pobede u bici kod Bafeona, 1302. godine, koja se vodila između Osmanlija i Vizantijaca, počinje niz osvajanja bitnih gradova i hrišćanskih uporišta. Prvi veliki grad koji su osvojili bila je Bursa. Opsada Burse je trajala nekoliko godina tokom kojih je Osmanovo zdravlje slabilo.
Osman I je umro 9. avgusta 1326. godine u Bursi, gde njegove mošti i danas počivaju. Njega je nasledio njegov sin Orhan koji je krunisan njegovim mačem.
Osmansko carstvo je postojalo od 1299. do 1923. godine – 624 godine.
Lidija Knežević
