Ko su katolici?

Po broju vernika, Katolička je najveća od svih hrišćanskih crkvi sa skoro 1,3 milijarde ljudi. Sama religija počinje pričom o Isusu Hristu, koji je po Bibliji sin Božiji i deo svetog trojstva. Njegov zadatak bio je da umre na rukama naroda, preuzme ljudske grehe i pobedi smrt. Nakon što je bio razapet, vaskrsao je nakon tri dana.

Na početku hrišćanstva postojala je samo jedna crkva, ali se 1054. godine razdvojila zbog sukoba grčkih i latinskih hrišćana. Ova podela je dovela do nastanka rimokatoličkih i pravoslavnih hrišćana.
Katolička crkva se sastoji iz 23 zasebne crkve. Na čelu se nalazi rimski Papa, koji nad crkvom ima apsolutnu vlast. Njegovo sedište je u Vatikanu, najmanjoj suverenoj državi na svetu. Priznavanje Pape je jedina tačka oko koje se sve izdvojene Katoličke crkve slažu.

Koja su to katolička verovanja?
Kao i kod svih hrišćana, katolici veruju da zbog Isusove žrtve ljudi imaju mogućnost da dospeju u raj. Veruju da se do toga dolazi putem sedam svetih tajni, od kojih su tri neophodne da bi se čovek uopšte mogao nazvati katolikom. One su:
1) Krštenje – katolici veruju da su zbog Adama i Eve svi rođeni grešni, pa čak i deca. Samim tim, krštenjem se taj greh „spira“ i pruža čoveku šansu da uđe u carstvo božije.
2) Pričešće – jedenje hleba i vina koje predstavljaju Hristovo telo i krv. Pre tog čina obavezna je ispovest (priznavanje svojih grehova).
3) Miropomazanje – potvrda zaveta stvorenog krštenjem.

Kao i kod naše, Pravoslavne crkve, kod katolika se uči da su oni jedina prava crkva koju je Hrist osnovao. Ne samo da veruju da su njihovi episkopi naslednici Hristovih apostola, već i da je Papa naslednik Svetog Petra. Na prvom vatikanskom saboru 1870. godine uvedena je dogma o papskoj nepogrešivosti. Ovo se odnosi na to da papa ne može pogrešiti kada govori „eks katedra“, o pitanjima morala i vere. Kod pravoslavne vere ni jednom čoveku ne daje se titula „bezgrešnog“.

Sveštenici im se obavezuju na celibat, takozvani zavet čednosti, koji kod pravoslavaca nije obavezan. Razlikujemo se i po tome što naša crkva ne veuje u čistilište, mesto koje se nalazi između pakla i raja, niti u indulgenciju (iskupljenje). 

Naravno, ovo nisu nepremostive razlike. Glavni sukob nastao je oko samog tumačenja Biblije, zbog čega i dan danas postoji takoreći „netrpeljivost“ između ove dve strane. Sukob između Istoka i Zapada traje od pamtiveka, a na nama je da kao društvo poradimo na prevazilaženju već vekovima nametnutim nesuglasicama i predrasudama.

Po broju vernika, Katolička je najveća od svih hrišćanskih crkvi sa skoro 1,3 milijarde ljudi. Sama religija počinje pričom o Isusu Hristu, koji je po Bibliji sin Božiji i deo svetog trojstva. Njegov zadatak bio je da umre na rukama naroda, preuzme ljudske grehe i pobedi smrt. Nakon što je bio razapet, vaskrsao je nakon tri dana.

Na početku hrišćanstva postojala je samo jedna crkva, ali se 1054. godine razdvojila zbog sukoba grčkih i latinskih hrišćana. Ova podela je dovela do nastanka rimokatoličkih i pravoslavnih hrišćana.
Katolička crkva se sastoji iz 23 zasebne crkve. Na čelu se nalazi rimski Papa, koji nad crkvom ima apsolutnu vlast. Njegovo sedište je u Vatikanu, najmanjoj suverenoj državi na svetu. Priznavanje Pape je jedina tačka oko koje se sve izdvojene Katoličke crkve slažu.

Koja su to katolička verovanja?
Kao i kod svih hrišćana, katolici veruju da zbog Isusove žrtve ljudi imaju mogućnost da dospeju u raj. Veruju da se do toga dolazi putem sedam svetih tajni, od kojih su tri neophodne da bi se čovek uopšte mogao nazvati katolikom. One su:
1) Krštenje – katolici veruju da su zbog Adama i Eve svi rođeni grešni, pa čak i deca. Samim tim, krštenjem se taj greh „spira“ i pruža čoveku šansu da uđe u carstvo božije.
2) Pričešće – jedenje hleba i vina koje predstavljaju Hristovo telo i krv. Pre tog čina obavezna je ispovest (priznavanje svojih grehova).
3) Miropomazanje – potvrda zaveta stvorenog krštenjem.

Kao i kod naše, Pravoslavne crkve, kod katolika se uči da su oni jedina prava crkva koju je Hrist osnovao. Ne samo da veruju da su njihovi episkopi naslednici Hristovih apostola, već i da je Papa naslednik Svetog Petra. Na prvom vatikanskom saboru 1870. godine uvedena je dogma o papskoj nepogrešivosti. Ovo se odnosi na to da papa ne može pogrešiti kada govori „eks katedra“, o pitanjima morala i vere. Kod pravoslavne vere ni jednom čoveku ne daje se titula „bezgrešnog“.

Sveštenici im se obavezuju na celibat, takozvani zavet čednosti, koji kod pravoslavaca nije obavezan. Razlikujemo se i po tome što naša crkva ne veuje u čistilište, mesto koje se nalazi između pakla i raja, niti u indulgenciju (iskupljenje). 

Naravno, ovo nisu nepremostive razlike. Glavni sukob nastao je oko samog tumačenja Biblije, zbog čega i dan danas postoji takoreći „netrpeljivost“ između ove dve strane. Sukob između Istoka i Zapada traje od pamtiveka, a na nama je da kao društvo poradimo na prevazilaženju već vekovima nametnutim nesuglasicama i predrasudama.

Autor: Olivera Sekulić