Oktroisan ustav, poznat u istoriji kao i Septembarski, donet je 3. septembra 1931. godine za vreme režima kralja Aleksandra, čime je ujedno i završen period monarhdiktature. Cilj je bio da se jugoslovenstvo kao državni program i opšti narodni pokret realizuje u uslovima postojanja „ normalnog“ ustavnom i političkog života.
Sam pojam oktroisani znači donesen bez odluke i saglasnosti parlamenta. Njega vladar sam nametne, svojom voljom.
Državnu celinu karakterisao je kralj, dok se sistem definisao kao nasledna ili ustavna monarhija. Uvedeno je dvodomno Narodno predstavništvo sastavljeno od Senata i Narodne skupštine. Kralj je imao pravo da imenuje onoliko senatora koliko ih je birano na posrednim izborima. Uvođenjem Senata kralj je obezbedio kontrolu zakona koji su mogli proći kroz Narodnu skupštinu protiv njegove volje. Zakonodavnu vlast vršili su kralj i Narodno predstavništvo. Kralj je vršio upravnu vlast preko ministarstva. Imenovao je i razrešavao predsednika i članove vlade koja je bila odgovorna njemu,a ne parlamentu.
Uprava u Kraljevini se vršila po banovinama, srezovima i opštinama. Ustavom su utvrđene granice devet banovina. U banovini kao samoupravnom telu postojali su banovinsko veće i banovinski odbor.
Mali ustav ili član 116, davao je pravo kralju da u vanrednim okolnostima preduzima mere i mimo ustavnih i zakonskih propisa, ali uz njihovu naknadnu potvrdu od strane Narodnog predstavništva. Na osnovu tog člana doneta je Uredba o Banovini Hrvatskoj i više uredbi uoči i tokom Drugog svetskog rata.
Autor: Milena Vlajić
