“Košarka je za mene bila radost, svaka utakmica doživljaj za sebe,, ljubav samo ljubav” – Radivoje Korać Žućko
Najbolji jugoslovenski igrač svih vremena, bio je zaljubljenik u slikarstvo, muziku i elektrotehniku, ali ljubav prema košarci ga je dovela da bude najbolji ikada.
Prvu utakmicu je odigrao u gimnaziji, od tog trenutka za kreću samo uspesi i fenomenalne igre koje je priređivao svojim protivnicima.Prvi koji ga je primetio bio je trener Dragan Glišić Gliša koji je tada rekao za Koraća da su njegove šuterske sposobnosti urođene.Bio je ključan za tim i timsku igru, držao je raspoloženje, a upornost i odgovornost su išla u korak sa fanatizmom.
Karijeru je započeo u OKK Beograd, kasnije postao i deo reprezentacije, kao ključni deo svakog tima. Debitovanjem 1958. godine u prvoj ligi odnosi nagradu za najboljeg strelca, od tad se niz samo nastavljao , jer nije bilo utakmice da nije bio primećen. Nadimak Žućko dobija od hrvatskog trenera, zbog svoje riđe kose.1960. godne je proglašen za sportistu godine i iste godine odnosi nagradu za najboljeg strelca na Olimpijadi u Rimu.
Učinak po utakmici je bio 32,7 poena, najviše za jednog sportiste Jugoslavije, čak sedam puta bio najbolji strelac.U čast jednog od najboljih u Evropi, FIBA je 1971. osnovala takmičenje „Kup Radivoje Koraća“, na kome bi se dodeljivao pehar „Žućkova levica“, da bi danas to bio sprski nacionalni kup u košarci.
Tog 2. juna 1968. Na Koraćevom putu za Beorgad, dogodila se saobraćajna nesreća nedaleko od Sarajeva u kojoj je Radivoje Korać izgubio život.Jedan od razloga njegovog povratka je taj što je obećao intervju novinaru odmah posle utakmice.
Autor: Marija Mamić
