Na današnji dan, 23. Aprila, preminuo je, a kako mnogi veruju I rodio se jedan od najvećih pisaca svih vremena, Vilijam Šekspir.
Šekspir je pozdravljen kao jedan od najznačajnijih pisaca na Engleskom govornom području, kao I najveći svetski dramaturg svih vremena. U narodu je poznat kao ‘Bard Ejvona’ (Bard of Avon), kako je rođen I odgajan u Stratfordu na Avonu. Vilijamov datum rođenja poprilično je diskutabilan. Veruje se da je kršten 26. Aprila 1564., a rođen 23. Aprila, što se takođe poklapa sa datumom njegove smrti, 52 godine kasnije.
Premda je prošlo tačno 405 godina od njegove smrti, ljudi I dalje slave njegovo delo širom sveta. Šekspir je mnogo doprineo Engleskom jeziku. Dosta reči u današnje vreme vode poreklo iz Šekspirovih drama I pesama. Mnoga njegova dela govore o životu, smrti, ljubavi, osveti, tuzi, ljubomori, ubistvima, magiji I misteriji. Napisao je ‘hitove’ svoga doba, a neki od najpoznatijih jesu Makbet, Romeo I Julija I čuveni Hamlet.
I uprkos velikoj slavi I toliko poznatih dela, Šekspir je do dana današnjeg ostao velika misterija, te se o njegovom životu ne zna onliko koliko se očekuje. Postoje samo dva autentična Šekspirova portreta I veoma malo pisanih svedočanstava te se I dan danas nagađa o njegovoj seksualnosti I verskim opredeljenjima. Naime, Vilijam se oženio sa svega 18 za 8 godina stariju En Hatavej, koja mu je rodila troje dece, blizance Hamnet I Džudit I ćerku Suzan. Ipak, sigurno je da su živeli u dva različita grada i da je Šekspir imao vanbračnog sina. Takođe, neki izvori navode da se Šekspir, slavan još za života, nije libio da stupa u seksualne avanture sa svojim obožavateljkama. Ipak, znatno interesantniji podatak jeste da je većina njegovih najlepših i najromantičnijih soneta posvećena muškom polu. Tačno 126 soneta od ukupno 154 odnosi se na dečaka, što jasno ukazuje da je Šekspir bio čovek širokog spektra seksualnosti. Pored toga, nikome nije jasno šta je pisac radio između 1585.i 1592. godine kada se pominje kao član Londonskog pozorišta. Postoje priče da je morao da pobegne iz grada za London jer su ga gonili zbog lovokrađe, kao i da je Šekspir zapravo započeo svoju pozorišnu karijeru timareći konje vlasnika pozorišta u Londonu. Neki stručnjaci iz 20. veka smatraju da je Vilijam u tom periodu verovatno radio kao učitelj, međutim ne postoje sigurni dokazi da su te priče istinite. Ovaj nepoznati deo Šekspirovog života stručnjaci nazivaju Šekspirovim “izgubljenim godinama”.
Ne zna se tačan trenutak kada je Šekspir počeo sa pisanjem pozorišnih komada, ali je poznato da su se oni prikazivali isključivo u izvođenju glumačke družine pod nazivom ‘Ljudi Lorda Čemberlena’. Vlasnici ove grupe bili su pojedini glumci među kojima je bio I sam Vilijam. Posle smrti kraljice Elizabete 1603. godine, ovu družinu, tada već jednu od najpoznatijih u Londonu uzeće pod svoju zaštitu novi kralj Engleske, a družina će potom promeniti ime u „Kraljevi ljudi“. Među prvim delima bili su ‘Komedija zabluda’ I ‘Tit Andronik’. Smatra se da je Šekspir kao mladi dramski pisac stvarao najmanje dve drame godišnje. “Romeo i Julija”, drama napisana oko 1595. godine verovatno je prvo delo u kojem se može nazreti Šekspirov zreli genij i velika umetnost. Svojim stvaranjem ubrzo postaje poznat I naravno stiče veliko bogatstvo koje mu je omogućilo lagodan ostatak života.
Šekspir je preminuo u svom domu 23. aprila 1616. u 52. godini života. Sahranjen je u dvorištu Stratforske crkve, gde je I kršten. Danas je kuća u Henli stritu, gde se smatra da je Šekspir rođen, nacionalni muzej pun uspomena na slavnog dramaturga. Nažalost, Vilijam zbog činjenice da su u ono doba pisci čuvali rukopise kako ostali ne bi ‘prepisivali’ iste, nije ištampao I objavio svoje drame, te je tek 1623. Godine, odnosno nakon njegove smrti objavljeno celokupno izdanje njegovih dela.
Da je Šekspir bio prepun inspiracije, dokazuje činjenica da je uz 38 pozorišnih komada, napisao I 154 soneta I dve duže pesme. Neka od najpoznatijih njegovih dela jesu “Romeo i Julija”, “Hamlet”, “Julije Cezar”, “Kralj Lir”, “San letnje noći”, “Mletački trgovac”, “Ukroćena goropad”, “Bogojavljenska noć”, “Zimska priča”, “Perikle” i mnoga druga.
Autor: Nela Baroševčić
