Na današnji dan se obeležava punih 100 godina od smrti velikog vojvode Živojina Mišića. Čak i posle toliko godina njegove reci seci citiraju i koriste se kao podstrek svima da prevaziđu razne prepreke koje ih u životu sputavaju.
Rođen je 19. jula 1855. godine u Struganiku kod Mionice, kao 13. dete Radovana i Anđelije. Osnovnu školu započeo je u Ribnici, a završio u Kragujevcu. U svojim memoarima Mišić je pominjao neprilike koje je imao s varoškom decom zbog seljačkog porekla. Prvi, drugi i šesti razred gimnazije završio je u Kragujevcu, a treći i četvrti u Beogradu, u Prvoj beogradskoj gimnaziji.
Mišić je 1874. godine upisao Vojnu akademiju.
Na početku četrdesetogodišnje službe, kao pitomac Artiljerijske škole, učestvovao je u dva oslobodilačka rata protiv Turske, 1876. godine i 1877-1878. godine, kao komandant Kolubarskog bataljona Valjevske brigade 2. klase.
Pored četvorogodišnje Artiljerijske škole završio je austro-ugarsku školu gađanja u Bruku na Lajti i dvogodišnju pripremu za generalštabnu struku u srpskoj vojsci.
Učestvovao je i u Srpsko-bugarskom ratu 1885. godine kao poručnik i komadant 5. puka Drinske divizije.
Od 1898. godine do 1904. predavao je strategiju na Vojnoj akademiji.
Posle majskog prevrata u kojem je 1903. godine ubijen Aleksandar Obrenović, Mišić je penzionisan kao generalštabni pukovnik.
Mišić je reaktiviran 1909. godine, tokom aneksione krize, a na lični zahtev načelnika Vrhovne komande generala Radomira Putnika, koji ga je postavio za svog pomoćnika.
Posebno se istakao pravilnom procenom situacije prvog dana bitke na Bregalnici, kada je srpska Vrhovna komanda u Skoplju razmatrala pitanje na kojoj liniji će primiti odsudnu bitku. Usvajanje njegovog predloga imalo je presudan uticaj na dalji tok i konačan ishod odlučujuće bitke Drugog balkanskog rata. Po završetku ovog rata, Mišić je po drugi put penzionisan.
Ipak, pred samo izbijanje Prvog svetskog rata, opet je reaktiviran i postavljen za pomoćnika načelnika štaba Vrhovne komande.
Na Solunskom frontu 1916. Mišić je komandovao Prvom armijom koja je zaustavila i naterala na povlačenje bugarsku vojsku u bici kod Gorničeva.
Bio je u braku sa Lujzom Krikner, sa kojom se venčao 1884. u beogradskoj Vaznesenskoj crkvi.
Umro je u Beogradu na današnji dan 1921. godine, a uz velike građanske i vojne počasti sahranjen je na beogradskom Novom groblju, gde mu je otkriven spomenik 3. decembra 1922.
Autor: Vesna Đunisijević
Recommendable post. I learn something more challenging on different blogs everyday. Helpful stimulating to see content from other writers and study a little something there. Let me apply certain of your content on my blog on hand mind. Natually Ill give you a link time for your web page. Appreciate your sharing.
Hi, I just read texts on your blog and I became interested in the topic. I like your post and I am thinking whether I could use your words in my work? Would it be doable? If yes, please contact with me. Thank you.
I will start a blog on the same topic in the near future, this is exactly why Im so interested in your article. Could you mind if I used a few of your ideas for my weblog? Ill obviously mention you as the authentic source and set up a hyperlink pointing back to your blog. Many thanks!
Top quality People are bound to find this really important. You make a very good point in your conclusion.. this excellent