Bogojavljenje je reč grčkog porekla i prevodi se kao pojava božanstva. Dakle, još iz perioda stare Grčke postoji verovanje u pojavljivanje bogova.
Bogojavljenje je jedan od petnaest najvećih hrišćanskih praznika koji se proslavlja šestog, odnosno devetnaestog janura, ukoliko poštujemo julijanski kalendar. Prema verovanju tridesete godine naše ere, a tada tridesetogodišnji Isus Hrist odlazi na reku Jordan da bi ga Jovan Krstitelj krstio, a on reče: „Gle jagnje Božije koje uzima na sebe grehove sveta“. Nakon krštenja Isusovog, odnosno njegovog potapanja u vodu tri puta, nebo se otvorilo i javio Božiji glas. Bog reče da je Isus sin njegov rečima: „Ovo je Sin moj ljubljeni, on je po mojoj volji“. Na rame sina Božijeg sleteo je beli golub, odnosno Sveti Duh. Zato na ovaj dan proslavljamo Bogojavljenje. Nakon krštenja, Isus Hrist započinje svoje učenje, bira ribare i zemljoradnike za svoje učenike Apostole.
Kod hrišćana postoji običaj da na Bogojavljenje vernici plivaju za Časni krst. Plivanje bude organizovano na nekom uobičajenom mestu, gde se nalazi reka ili jezero. Svi kreću u isto vreme a onaj koji prvi stigne do Časnog krsta smatra se pobednikom. Dodatan utisak ovom događaju doprinosi činjenica da se sredinom janura temperature u mnogim mestima kreću oko ili ispod nule te je neizbežno primetiti hrabrost svih vernika koji za Časni krst plivaju. Na ovaj dan se osvećuje i vodica koja se smatra lekovitom i čudotvornom, a naziva se Bogojavljenska vodica.
Danas se pozdravljamo rečima: „Hristos se javi“ ili „Bog se javi“ a otpozdravljamo sa „Vaistinu se javi“.
Autor: Ana Damnjanović
