Boris Nikolajevič Bugajev, poznat pod pseudonimom Andrej Beli, bio je rusku pesnik, romanopisac, esejista i književni teoretičar.
Beli se školovao na prirodno-matematičkom fakultetu u Moskvi. Istovremeno je intenzivno proučavao savremenu i klasičnu književnost i filozofiju.
Po estetičkim i poetičkim stavovima spada u mlađu generaciju ruskih simbolista. Na njegova uverenja snažno su uticali Kant, Niče, Rikert, Vladimir Solovjov, a posebo antropozof Rudolf Štajner, čiji je Beli bio saradnik i sledbenik.
Spajajući dramske, epske i lirske elemente stvorio je novi književni žanr simfoniju.
Napisao ih je četiri: Herojsku, Dramsku, Povratak i Pehar oluju.
Objavio je zbirke pesama: Zlato u azuru, Urna i Pepeo.
Eksperimentisao je na planu jezika u poemi Glosolalija.
Temu Oktobarske revolucije obradio je u poemi Hristos Voskrese!
Objavio je nekoliko romana: Srebrni golub, Petrograd, Moskva, Kotik Letajev i Pokršteni Kinez.
U njima je jezički inventivno obrađivao teme odnosa inteligencije i naroda, revoluciju, apsurdnost postojanja i dr.
Teorijska gledišta objavio je u zbornicima Simbolizam, Arabeske, Zelena livada i dr.
Veoma su značajni i njegovi memoari Na granici dvaju vekova, Početak veka i Između dveju revolucija.
Autor: Vesna Đunisijević
