U Doboju je juče, u organizaciji Odbora Vlade Republike Srpske za njegovanje tradicije oslobodilačkih ratova, bilo obeleženo 105 godina od internacije Srba u dobojski logor.
Austrougarske vlasti 27. decembra 1915. godine osnovale su koncentracioni logor u Doboju koji je zatvoren 5. jula 1917. godine.
Kroz ovaj logor prošlo je ukupno 45.791 osoba, od kojih 33.696 Srba sa područja BiH, a umrlo je oko 12.000 Srba.
Građevine za smeštaj interniraca bile su štale-konjušnice za bolesne konje Austrougarske vojske pre rata, nikada očiščćene i dezinfikovane. Higijenski i zdravstveni uslovi bili su ispod svakog minimuma.
U početku je umiralo do dvadeset lica dnevno, a kasnije, kada su u zagađenim barakama zavladale zarazne bolesti, i do stotine. O pomenutom pomoru dece u aprilu 1916. svedoče surove scene. Tih dana je jedna majka ostala bez sedmoro sitne dece. Kada je umrlo sedmo dete, žena je počupala svu kosu, a zatim poludela.
U logoru je bio zatočen i veliki deo srpske inteligencije. Tu je, recimo, bio internirac i poznati srpski pisac Borisav Stanković.
U spomen žrtvama logora kod Crkve Sv. apostola Petra i Pavla je podignut spomenik.
Na spomeniku su napisani i stihovi Vojislava J. Ilića:
“ Po cvetim poljima otadžbine moje
Mnoge humke rasturene stoje
Grob do groba leži i svjedoči javno
Da ginusmo slavno …“
Srpski narod mora da bude okrenut budućnosti, ali da nikada ne sme da zaboravi svoju prošlost, stradanje i svoje žrtve, kao i ko su bili dželati, poručeno je iz Ministarstva rada i boračko- invalidske zaštite.
Autor: Vesna Đunisijević
