Te srede, 14. oktobra 1892. godine, prvi tramvaj na konjsku zapregu krenuo je od Kalemegdana do Slavije. Beogradski tramvaj od tada čini najveći tramvajski sistem u Republici Srbiji.
Nakon što su 1891. godine završeni pregovori između Beogradske opštine i firme Perikles Cikos, iz Milana, o izgradnji tramvajskog sistema u Srbiji, puštena je i prva linija. Ugovor je podrazumevao uvođenje tramvaja na konjsku vuču, paru, vazdušni pritisak i struju, i to na tri linije: do Novog Groblja, do Topčidera i do Železničke stanice. Zanimljivo je da je linija koja je išla preko Terazija, bila predviđena i za prevoz pokojnika.
Prva linija bila je duga 2300 metara, i išla je od Kalemegdana, Ulicom Vase Čarapića, preko Trga republike i Knez Mihailove ulice do Terazija, odakle se put završavao na Slaviji.
Vožnja tramvajem na konjsku zapregu, trajala je od 25 do 40 minuta. Svaki putnik je mogao da zaustavi tramvaj gde god je želeo. U istoriji se često spominje kako su kralj Aleksandar Obrenović i njegova žena, Draga Mašin, bili česti korisnici ove “avanture na dva konja”.
Prva električna linija uvedena je 1894. godine, da bi do kraja 1905. godine, sve linije bile prebačene na električni pogon.
Foto: sr.wikipedia.org
U Beogradu, 1912. godine, postojalo je osam tramvajskih linija, na kojima je radilo 24 tramvaja i 12 prikolica, i procena je da se te godine tramvajima prevezlo oko 7 500 000 putnika.
Tokom Prvog i Drugog svetskog rata, tramvajski sistem je više puta bio oštećen i obnovljen. Još od 1938. godine spominjali su se planovi o izgradnji metroa, međutim, 1982. godine su konačno odbijeni i odlučeno je da će se samo proširiti već postojeća tramvajska mreža. Novih 45 kilometara šina, postavljeno je 1985. godine, i krenuo je prevoz putnika preko Save, do Novog Beograda.
Početkom 21. veka planirana je modernizacija sistema, a poslednje promene su izvršene 2010. godine.
Pre Beograda, tramvajske linije imali su samo Njujork, Pariz, Berlin i London!
Autor: Iva Oluić
