Kao i ostatak zemalja u regionu, ni Crna Gora nije odlučila da odloži parlamentarne izbore zbog pandemije, iako je broj obolelih znatno veći nego tokom prvog talasa, a mere oštrije. Nakon što je početkom juna sebe proglasila jednom od prvih Corona free zemalja, situacija sa virusom krenula je nizbrdo, granice su zatvorene a vlast se našla verovatno na istorijskoj prekretnici. S padom turizma od čak 90%, koji je jedan od glavnih izvora finansija u zemlji, blokiranim računima opština i sukobu sa Srpskom pravoslavnom crkvom nezadovoljstvo građana je na vrhuncu a mnogi ove izbore vide kao prekretnicu u politici Crne Gore.
Koje političke partije su odobrene od strane Državne izborne komisije i ko će se ovog puta boriti za naklonost naroda?
Demokratska partija socijalista
Vladajuća partija u Crnoj Gori već 30 godina, na čelu sa predsednikom države – Milom Đukanovićem. Iako decenijama poznata kao najjača partija, DPS je polako počeo da gubi moć na izborima održanim 2016. godine kada je opozicija stekla znatno veći broj glasova nego prethodnih godina i preuzela vlast u brojnim opštinama. Ulaskom u NATO 2017. godine bez prethodnog referenduma, suprotno volji većine građana kreću politički skandali koji izazivaju gubitak poverenja u državu i vladajuću partiju. Nezadovoljstvo i ogorčenost postaju još veći nakon donošenja Zakona o slobodi veroispovesti, nakon čega stanovnici gotovo svih gradova izlaze na litije u cilju borbe protiv spornih zakona i oduzimanja svetinja u korist Crnogorske pravoslavne crkve. Poljuljani spornim političkim odlukama, nezadovoljstvom građana i lošom ekonomskom situacijom, DPS bi mogao da izgubi značajan broj glasača. Partija se takođe nalazi u središtu skandala zbog ubistva malteške novinarke koja je istraživala kriminalne veze visokih crnogorskih i malteških funkcionera.
Socijaldemokratska partija
Dugogodišnji partneri Mila Đukanovića, uglavnom su deo koalicije sa vladajućom partijom. Predsednica partije je Draginja Vuksanović, prvi ženski predsednički kandidat u Crnoj Gori. Pristalice ove partije a i njeni sami funkcioneri uglavnom pristaju na sve odluke državnog vrha, bez naročitog preispitivanja.
Socijaldemokrate
Bivši članovi gorepomenutog SDP-a, u suštini se vode istom politikom. Njihov predvodnik je Ivan Brajović, a politički analitičari tvrde da će i oni u svakom slučaju ući u koaliciju sa DPS-om ili SDP-om. Jedan od istaknutih članova u poslednje vreme jeste i Kenan Hrapović, ministar zdravlja, po struci diplomirani ekonomista.
Koalicija “Za budućnost Crne Gore”
Formirana oko Demokratskog fronta, ovu koaliciju činiće DF, SNP, Narodni pokret, Prava Crna Gora i nestranačke ličnosti. Smatra se najjačom strujom opozicije, a glavni slogan koalicije jeste Ne damo svetinje. Njeno ciljno glasačko telo jesu pravoslavni vernici u Crnoj Gori, ali i svi oni koji su frustrirani višedecenijskom diktaturom DPS-a. Nosilac liste je nestranačka ličnost, profesor Zdravko Krivokapić, dok su neki od istaknutih aktera i Milan Knežević, Andrija Mandić i Nebojša Medojević. Neki od članova koalicije nalaze se pod istragom zbog navodnog pokušaja organizovanja državnog udara za vreme prethodnih izbora.
Demokrate – koalicija
Demokrate su okupile Demos, Partiju penzionera invalida i restitucije, Građanski pokret Nova ljevica i Društvo za istraživanje politike i političke teorije. “Mir je naša nacija” je osnovni moto koalicije, a njeni članovi su mahom mladi ljudi različitih kultura i veroispovesti. Orijentisani su ka zapadu i teže ka evropskim standardima. Njihov lider je Aleksa Bečić, a pored njega se ističe i predvodnik Demosa, Miodrag Lekić.
URA
Platforma “Crno na bijelo” delo je Građanskog pokreta URA, Saveza građana Civis, Bokeškog foruma i Stranke pravde i pomirenja, a njeni predstavnici su uglavnom nezavisni intelektualci. Njihove ideje najbliže su Demokratama, a fokus im je na društvenim pitanjima i korupciji u državi. Analitičari ih smatraju ključnim delom izbora, a njihov liider poznat po britkom jeziku je Dritan Abazović.
Autor: Aleksandra Aničić
